Porady Życie zawodowe Zdalnie czy stacjonarnie? Sprawdź, jaka forma pracy jest dla Ciebie!
03.09.2015

Zdalnie czy stacjonarnie? Sprawdź, jaka forma pracy jest dla Ciebie!

03.09.2015
Autor wpisu Katarzyna Klimek-Michno
Ocena treści
(4.45)

Working from homeCodziennie rano musisz dojeżdżać do biura i zazdrościsz kolegom freelancerom, którzy leniwie wstają dopiero w południe? Marzysz, żeby szef pozwolił Ci pracować z domu, bo nie będziesz musiał stać w korkach? Zdalna praca ma faktycznie wiele blasków, ale są też cienie. Po tygodniu mogłoby się okazać, że w podskokach wracasz do biura, bo brakuje Ci ludzi, rozmów, gwaru biura. A może odwrotnie? Nigdy więcej praca stacjonarna! Przetestuj się i sprawdź, która forma pracy jest bliższa Twojemu charakterowi.

 

Chcesz się przekonać, czy nadajesz się do pracy zdalnej? Czy taka forma będzie dla Ciebie lepsza od stacjonarnej? Zaznacz „tak”, jeśli zgadzasz się z poniższymi stwierdzeniami lub „nie”, jeśli nie pasują one do opisu Twojej osoby.

 

1. Rzadko odwiedzasz portale społecznościowe i czatujesz ze znajomi, za to chętnie umawiasz się „,na mieście” i jesteś obowiązkowym uczestnikiem wszystkich firmowych imprez i spotkań przy piwie.

2. Drażni Cię „ogarnianie” domowych pieleszy i codzienne obowiązki. Nie możesz zbyt długo przebywać w takiej przestrzeni.

3. Kiedy jesteś w domu, wpadasz w wir porządków i nie możesz przestać. A to coś trzeba naprawić, a to poprawić, a to wyczyścić.

4. Rozmowy ze współpracownikami i wspólny śmiech działają na Ciebie inspirująco. Czujesz, że czerpiesz od nich energię.

5. Tracisz humor, jeśli przez kilka dni Twój telefon milczy i nikt ze znajomych lub rodziny nie odzywa się do Ciebie.

6. Lubisz mieć poczucie, że praca trwa „od do”.

7. Lubisz pracować w ściśle wyznaczonych godzinach, zgodnie z grafikiem. Każdy dzień musi mieć podobny, uporządkowany rytm pracy.

8. W domu bardzo pilnujesz, by nie absorbowały Cię sprawy zawodowe – wyłączasz firmową komórkę i tylko w sytuacjach awaryjnych siadasz do pracy wieczorem.

9. Wychodząc z biura do domu, masz poczucie, że zamykasz za sobą sprawy zawodowe i łatwiej Ci wyznaczyć granice między pracą a życiem prywatnym.

10. Kiedy przynosisz do domu część pracy, której nie zdążyłeś wykonać w firmie – masz problem z koncentracją, rozpraszają Cię domowe obowiązki, zagadują dzieci, zaczepia pies; przeskakujesz z jednej czynności do drugiej, stale odrywasz się od pracy.

11. Kiedy masz dłuższą nieobecność w pracy, przestajesz być na bieżąco z firmowymi wydarzeniami i sprawami współpracowników, to zaczynasz czuć się wyizolowany i odseparowany.

12. Kiedy Twoi współpracownicy są poza biurem i Ty sam siedzisz w Waszym pokoju, to szukasz towarzystwa w sąsiednich działach, częściej wychodzisz do firmowej kuchni, żeby móc kogoś spotkać.

13. Wracasz z rozmowy u szefa. Pierwsze co robisz, to dzielisz się ze współpracownikami swoimi emocjami – radością i zadowoleniem z sukcesu oraz otrzymanych pochwał albo zdenerwowaniem i rozżaleniem z powodu złych wiadomości.

14. Kiedy masz jakiś problem, bez wahania prosisz kolegę zza biurka o pomoc i chętnie słuchasz rad współpracowników.

15. Lubisz zmieniać otoczenie, bywać w różnych miejscach.

16. Lubisz, gdy wokół dużo się dzieje. Nie musisz mieć stuprocentowej ciszy, by się skupić. Lekkie zamieszanie dookoła, gwar i adrenalina są wręcz mile widziane.

17. Poranną kawę wypijasz zawsze w towarzystwie, a na obiad w samotności tracisz apetyt.

18. Pracując w biurze cenisz możliwość szybkiego i bezpośredniego skontaktowania się z przełożonym. Drażni Cię, gdy ten kontakt jest utrudniony.

19. Najbardziej mobilizuje Cię i dyscyplinuje stały kontakt z szefem oraz regularne spotkania i konsultacje.

20. Chętnie angażujesz się w zespołowe projekty, lubisz „burze mózgów” w gronie współpracowników, spotkania i wspólne podejmowanie wyzwań.

21. Po pracy zazwyczaj masz spotkanie ze znajomymi albo coś do załatwienia, rzadko wracasz prosto do domu.

22. Jesteś przyzwyczajony do dojazdów – w pociągu czytasz, w samochodzie słuchasz e-booków albo załatwiasz zaległe rozmowy telefoniczne.

 

Większość odpowiedzi: TAK

Pracy w samotności mówisz „nie”

Być może praca stacjonarna ma swoje wady, ale jednak lubisz ją i dobrze czujesz się wśród ludzi. Dbasz o towarzystwo, wolisz kontakt twarzą w twarz niż komunikację wirtualną. Ważny jest dla Ciebie społeczny aspekt pracy – możliwość wymiany doświadczeń, dzielenia się radami, bezpośrednich konsultacji. Starasz się integrować z zespołem. To współpracownicy są siłą napędową. Nie wyobrażasz sobie porannej kawy w samotności. Praca zdalna może być komfortowa, ale wiąże się z pewnego rodzaju izolacją. Jeśli lubisz być na bieżąco z firmowymi sprawami i pracujesz efektywniej wśród ludzi, to praca zdalna mogłaby zadziałać na Ciebie demotywująco. Nie tylko odbiłoby się to na jakości wykonywanej pracy, ale też na Twoim samopoczuciu. Jeśli rozpatrujesz zmianę formy pracy – ze stacjonarnej na zdalną albo chcesz zacząć pracować jako freelancer z domu – to daj sobie czas na oswojenie się i stopniowe wdrażanie. Być może w Twoim przypadku lepszym rozwiązaniem byłby jeden, dwa dni zdalnej pracy, a pozostałe dni – praca stacjonarna. Takie urozmaicenie mogłoby być korzystniejsze niż zupełne zamknięcie się w czterech ścianach. Rozwiązaniem dla feelancerów o towarzyskiej duszy jest także praca w kawiarni albo najlepiej biurze coworkingowym – nie rezygnując z wolności zatrudnienia, mamy wtedy kontakt z ludźmi. A w krytycznej sytuacji, jeśli utkniesz w domu – ściągnij aplikację, która … imituje kawiarniany gwar.

 

Większość odpowiedzi: NIE

 Jesteś urodzonym freelancerem

Praca zdalna nie jest dla Ciebie uciążliwym rozwiązaniem. Potrafisz pracować w samotności i nie odbija się to na Twoim samopoczuciu. Cenisz możliwość pracy w ciszy i spokoju. Jesteś wówczas bardziej efektywny i skoncentrowany. Nie czujesz też potrzeby, żeby być w stałym kontakcie ze współpracownikami. Może nawet nie lubisz, kiedy szef stoi Ci nad głową. Praca zdalna pozwala na pracę w nietypowych godzinach i bez wychodzenia z domu, ale wymaga też dobrej organizacji i samo motywacji. Pasuje Ci elastyczny grafik i to, że sam możesz normować godziny pracy. Trzeba jednak umieć wyznaczać granice i wiedzieć, kiedy kończy się praca, a zaczyna życie prywatne. Ty to potrafisz i kiedy należy wykonywać obowiązki służbowe, nie zajmujesz się domowymi zajęciami. Jednocześnie lubisz domową przestrzeń i nie przeszkadza Ci, że przeznaczasz ją również na pracę zawodową.

 

I jak wypadliście?

Oceń artykuł